بهار ماست زمانی که یار می آید

چو یار چهره گشاید بهار می آید

نسیم باد صبا چشم انتظاران را

بداد مژده به سر انتظار می آید

افق بیانگر صبح زمان میلاد است

برون ز پرده غیب آن نگار می آید

گلی ز دامن نرگس شکفته می گردد

که رشک روی گل و گل عذار می آید

به رشک روی قمر ز آسمان عزت و جاه

چراغ روشن شبهای تار می آید

به سوی شهر سعادت ز گرد ره پیداست

امیر عشق من آن تک سوار می آید

سرود فتح و ظفر سر دهید و خوش باشید

که مظهر شرف و افتخار می آید

زنید سکه دولت به نام حجت حق

که از خزانه غیب اعتبار می آید

برای اینکه نظام ستم براندازد

بنای عدل کند استوار می آید

ز خون تاک ز بس لاله بر دمید از خاک

برای دیدن این لاله زار می آید

بگو به قیصر افسرده دل مشو نومید

به زخم های تو مرهم گذار می آید.

شعر از: محمد حسن صفوی پور(قیصر)