اگر بخواهیم مثل آقای فریدون جیرانی و برنامه هفت درباره ی فیلمی بحث کنیم، می گوییم چون کارگردانی عالی بود و بازیگران خوب بازی کردند و لوکیشن خوب بوده و ستاریو اشکالی نداشت و موزیک متن جالب بود و ... پس فیلم هیچ اشکال و ایرادی ندارد و یک فیلم حرفه ای و عالی است. حتی منتقد همیشه مخالف آقای مسعود فراستی هم به این فیلم نمره ی عالی مدهد و می گوید سکانس ها درآمده! کارگردانی خوب درآمده! کلاً همه خوب درآمده بود!
این سیاستی که آقای جیرانی و برنامه ی هفت در پیش گرفته اند به مرور زمان سینمای فاخر و معنا گرا را به نابودی می کشاند؛ می پرسید چرا؟ خوب معلومه، خودتان قضاوت کنید، در این برنامه از همه چی حرف (شما بخوانید ورراجی) می شه به جز از اون پیام و حرفی که کارگردان به خاطر اون این فیلم را ساخته است! یعنی هر فیلمی که از جهت تکنیکی هیچ ایراد و اشکالی نداشته باشد پس فیلم خوبیه و استاندارد است.
اگر هم در زمینه پیام فیلم در این برنامه حرفی زده شود ، خیلی کم و سطح پایین و آماتور و بسیار سطحی!
نمونه اش همین فیلم - جدایی نادر از سیمین - (شما بخوانید جدایی ایرانی از راستگویی و ... ) ؛ که در مورد همه چی صحبت شد در باره ی این فیلم به جز از حرف و پیامی که اصغر فرهادی می خواست در مخ بیننده فرو کند و آخرش هم اون مسئول سینمایی می آید در همین برنامه و می گوید که: این فیلم چهره ی بدی از ایران به نمایش نگذاشت!
چهره خوب و یا بد از دیدگاه آقای مسئول چیست؟ اگر منظورشان روال کارگردانان در گذشته است که فقر ایران را به نمایش می گذاشتند و این فیلم این کار را نکرد؟ که یک نوع فقر دیگر از ما را برای آلمان و ایتالیا و فرانسه و ... به نمایش گذاشت. چه فرقی می کند فقر اقتصادی و یا فقر فرهنگی!
یا همین فیلم - در باره الی - (شما بخوانید در باره بی ناموسی) ؛ از همان ابتدای فیلم و در پیش شروع و تیتراژ فیلم خانم نقش اصلی فیلم حلقه ی خودش را که نشانه پایبندی به اصول اخلاق خانوادگی و اجتماعی هست را در صندوق صدقات می اندازد و به فقرا می بخشد! و کارگردان کلوزآپ حلقه را در تاریکی صندوق صدقات ادغام می کند در تاریکی تونل و سوپر استارها هم فریاد رهایی و آزادی شان در اون تونل گوش فلک را کر می کند! بله دیگر قید و بندی ندارند و آزاد شدند و فریاد آزادی در تونل سر می دهند!
بازهم توضیح بدهم، حلقه باید در چیزی مثل انگشت که تو پر است قرار بگیرد و تونل تو خالی هست! بله باید یک اصول اخلاقی خانوادگی و اجتماعی باشد تا به آن پایبند بود! و حلقه نمیشه در چیزی مثل تونل تو خالی باشه که، اصلاً تونل می تواند نمادی باشد برای این تفکر، بی قیدی.
توضیح بیشتر می خواهی؛ فقط همین تیتراژ فیلم -در باره الی- پا را از سکولاریزه کردن فراتر گذاشته و به فکر اومانیست هست ؛ سکولار می گوید هر کسی آزاد است هر دینی داشته باشد و اومانیست اصلاً نفی دین می کند! سکولار معتقد به جدا انگاری دین از دنیا و از اجتماع و از سیاست است و اومانیست اصلاً انسان محور است و به دین اعتقادی ندارد تا آنرا جدا از دیگر مقوله ها بداند!
حالا سئوال اینجاست که چرا کسی در این زمینه حرفی نرد؟ همه گفتند در فلان جشنواره فلان حیوان نقره ای را برده و ... سینما همه اش شده تکنیک فیلم سازی و لوکیشن و کارگردانی و بازیگری و موزیک متن و ... درآمده و در نیامده! اونوقت همه اش گله می کنند که چرا فیلم ها اینجوری شده و ... تا کی؟
سینمایی که لاقیدی محض را تبلیغ می کند و در مخ بیننده خواسته های شوم خودش را فرو می کند؛ چون در جشنواره های خارجی! یک حیوان نقره ای می گیرد همه به به و چه چه شون می گیره! با زنها دست می دهند و دختر بازیگرشون را کشف حجاب کرده به آلمانی ها نشون می دهند و ... تازه فکر می کنید به کیا جایزه می دهند مگر؛ هر کسی که بر ضد اسلام و ایران و انقلاب فیلم بسازه جایزه می دهند و اگر بهترین فیلم از جهت تکنیکی و پیام را هم بسازی و خلاف سیاست آنها باشد اصلاً راه نمی دهند در جشنواره شان.
